, n. < vaṭa
, n. < வட +. See வடவாமுகாக்கினி. வெள்ளத்திடைவாழ் வடவனலை (கம்பரா. தைலமா. 86).
, n. < id. +. cf. vaḍavānala. See வடவாமுகாக்கினி. கடுகிய வடவனலத் தினைவைத்தது (கலிங். 402).
, n. < vaḍavā
, n. < vaḍavāgni. See வடவாமுகாக்கினி. (சங். அக.)
, n. < vaḍavā- mukha. 1. See வடவாமுகாக்கினி. வடவாமுகத்தழ லொடே (பிரபோத. 19, 1). 2. The nether region. See நாகலோகம்². (உரி. நி.)
, n. < id. + agni. Submarine fire in the shape of a mare's head, believed to consume the world at the end of a yuga; பெண்குதிரை முகத்தின் வடி வோடு கடற்குள் தங்கியிருந்து யுகாந்தத்தில் மேலே கிளம்பி உலகத்தை எரித்து விடுவதாகக் கருதப்படும் தீ. (தக்கயாகப். 67, உரை.)
, n. < vaḍavā- nala. See வடவாமுகாக்கினி. மண்ணு மின்றி வடவானலமு மின்றி (தக்கயாகப். 408).
_______________________________________________Dear list members,
I post the following question on behalf of a friend. It concerns the following scene from a Malay adventure story from Sumatra, the Hikayat Bahram Syah, dated in the first half of the 19th century:
On the back of a bird the hero flies across a sea of fire. To prevent the bird from falling down he feeds it with pieces of flesh from his own leg. After they have safely arrived at the other shore the bird vomits, giving up the piece of flesh which attaches itself to the hero's leg again.
The scene contains at least two elements otherwise known from India, namely the vaḍavānala at the bottom of the sea and the a hero giving his own flesh to a predator (King Śibi). What my friend wants to know if the story as a whole occurs in Indian literature.
If you wish, you may reply directly to Marije Plomp (marijeplomp@gmail.com.
With the best wishes, Herman Tieken
INDOLOGY mailing list
INDOLOGY@list.indology.info
http://listinfo.indology.info